Historia sterydów anabolicznych

[SCREAM]

Historia sterydów anabolicznych


Badania nad testosteronem prowadzone były już w czasach antycznych. Chłopi już wtedy zaobserwowali, że wykastrowane zwierzęta mają znacznie mniejsze potrzeby seksualne i stają się bardziej posłuszne. W starożytnej Persji powszechne było obsadzanie wykastrowanych mężczyzn  eunuchów w roli strażników haremu, ponieważ ich popęd seksualny nie zagrażał kobietom zgromadzonym w haremie.


Umowną datą zapoczątkowania badań współczesnych jest rok 1889, kiedy to 72-letni francuski naukowiec Charles Brown Eduard oświadczył, że ekstrakty z jąder psów oraz świnek morskich sprawiają, że czuje się młodszy i bardziej męski. Jego doświadczenie spowodowało szerokie rozpropagowanie użycia owych ekstraktów na terenie Europy oraz Ameryki Północnej na ponad 30 lat. Nie dysponujemy informacjami o oddziaływaniu ekstraktów na organizmy sportowców, ale były one rozreklamowane jako napój leczniczy, więc istnieje duże prawdopodobieństwo, że także i oni stosowali je w celu poprawienia swoich możliwości fizycznych. Ernest Laqueur wyodrębnił testosteron z jąder byka w roku 1934, za co otrzymał Nagrodę Nobla w roku następnym. To zapoczątkowało debatę w środowisku medycznym na temat sposobów zastępowania testosteronu w organizmie, która toczy się do dnia dzisiejszego.


Wczesne badania nad testosteronem koncentrowały się głównie na jego wpływie na libido i osiągi seksualne. W tym kontekście spodziewano się, że jego powszechne użycie w celu ich poprawienia jest niemal nieuniknione. Zajęto się sprawą nadużywania niedozwolonych środków dopingowych wśród sportowców. W 1968 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski rozpoczął pierwszy wielki test na obecność niedozwolonych środków wspomagających w organizmach atletów podczas zimowej olimpiady w Grenoble oraz letniej w Mexico City. Historia pierwszych badań antydopingowych charakteryzuje się dużą niezgodnością i kontrowersyjnością. W zależności od rodzaju zastosowanych sterydów sportowiec mógł funkcjonować stymulowany ich działaniem przez dwa do czterech tygodni, a po tym czasie pojawić się kompletnie ?czysty? na badaniu. Pod koniec lat 80. Międzynarodowy Komitet Olimpijski wprowadził losowe badania dla ówczesnej elity atletów. Sportowcy musieli się spodziewać wezwania urzędników do podania miejsca pobytu i spełnienia wymogu oddania próbki moczu do badania w ciągu 48 godzin od otrzymania powiadomienia. W razie odmowy traktowani byli jak osoby, u których ekspertyzy wykazały obecność niedozwolonych środków antydopingowych w organizmie i były wobec nich stosowane odpowiednie sankcje. Testy antydopingowe w lidze baseballowej oraz krajowych ligach piłki nożnej zostały wprowadzone w roku 2004. Owe badania polegają na pobraniu próbki moczu sportowca wybieranego losowo kilka razy w roku. Testy nie są jednak w stanie stwierdzić stosowania hormonu wzrostu ani szybko wchłaniających się kremów i żeli zawierających testosteron. W rzeczywistości program jedynie iluzorycznie zabezpiecza ligi baseballowe i piłkarskie przed zagrożeniem wynikającym ze stosowania sterydów, ale nie zagraża on występom drużyn, które swą popularnością zapewniają stały dochód. Najnowszy raport Michella na temat użycia nielegalnych środków dopingu w Major League Baseball prawdopodobnie doprowadzi do zaostrzenia zasad przeprowadzania badań antydopingowych we wszystkich dyscyplinach sportowych